تحلیل میزان تابآوری زنان کارآفرین روستایی با بهره گیری از مقیاس کانر ـ دیویدسون

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 دانش آموختۀ کارشناسی ارشد گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه شیراز

2 دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه شیراز

3 استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه شیراز

چکیده

تاب آوری کارآفرینانه توانایی ایستادگی و غلبۀ سریع بر ناسازگاری ها و یکی از ویژگی های مهم شخصی در کارآفرینی است. تاب آوری فردی زنان کارآفرین روستایی در خلق یا ارتقای تاب آوری کسب و کارها و در پی آن جامعۀ روستایی مؤثر است. کارآفرینان تاب آور به جای مقاومت در برابر تغییر از آن استقبال می کنند و برای رسیدن به اهداف و مدیریت چالش ها ریسک پذیری و تحمل زیادی دارند. این تحقیق با هدف کلی واکاوی تاب آوری کارآفرینانۀ فردی زنان روستایی انجام شده است. جامعۀ آماری تحقیق دربردارندۀ تمامی اعضای شرکت های مادرتخصصی حمایت از توسعۀ کشاورزی استان فارس است. این پژوهش با بهره گیری از روش های پیمایش و نمونه گیری تصادفی طبقه ای با تعداد نمونۀ 269 نفر انجام شده و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است. تاب آوری فردی زنان مطالعه شده با مقیاس بین المللی سنجش تاب آوری فردی کانر ـ دیویدسون (CD-RISc) بررسی شده است. بنابر نتایج پژوهش، تاب آوری فردی زنان روستایی استان فارس تقریبا زیاد است. مقایسۀ تاب آوری فردی زنان در سه شهرستان بررس یشده نشان می دهد که زنان کارآفرین مرودشت و شیراز به ترتیب تاب آوری فردی بالاتری به نسبت زنان شهرستان کارآفرین استهبان دارند. متغیرهای روحیۀ کارآفرینی، انگیزۀ کارآفرینی، خلاقیت و تعداد اعضای خانوار همبستگی معناداری با تاب آوری فردی زنان کارآفرین مطالعه شده دارد. براساس نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام، متغیرهای روحیۀ کارآفرینی، انگیزۀ کارآفرینی و تعداد اعضای خانوار به ترتیب پیش بینی کنندۀ تغییرات تاب آوری فردی زنان اند. به منظور بهبود تاب آوری کارآفرینی زنان، رشد و ارتقای ویژگی های فردی آن ها امری ضروری است؛ از این رو پیشنهاد می شود آموزش هایی برای تقویت انگیزه، خلاقیت و روحیۀ کارآفرینی زنان روستایی درنظر گرفته شود. تقویت مهارت های زنان روستایی در زمینۀ تصمیم گیری، مدیریت استرس، تمرکز بر امور، کنترل احساسات و تفکر مستقل نیز کمک شایانی به بهبود تاب آوری آنان خواهد کرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Analyzing the Resilience of Rural Women Entrepreneurs by Connor-Davidson Scale

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Badzaban 1
  • Kurosh Rezaei-Moghaddam 2
  • Mahsa Fatemi 3
1 Former Graduate student of Department of Agricultural Extension and Education, School of Agriculture, Shiraz University
2 Associate Professor of Department of Agricultural Extension and Education, School of Agriculture, Shiraz University
3 Assistant Professor of Department of Agricultural Extension and Education, School of Agriculture, Shiraz University
چکیده [English]

Entrepreneurial resilience is the ability to withstand adversity quickly and is one of the most important personal traits in entrepreneurship. The resilience of women entrepreneurs in rural areas effectively creates or promotes business resilience, and as a result, the rural society. Resilient entrepreneurs welcome change instead of resisting and are very risk-averse and tolerant in achieving goals and managing challenges. This research aims to analyze the resilience of rural women entrepreneurs. The study's statistical population includes all members of parent companies supporting the development of agriculture in Fars province. The study was performed using stratified and random sampling methods with a sample of 269 people. A questionnaire was developed to collect data. The Connor-Davidson Individual Resilience Measurement Scale (CD-RISC) was used to measure resilience. According to the study results, the individual resilience of rural women in Fars province is almost high. A Comparison of the individual resilience in the three cities of the study shows that women entrepreneurs in Marvdasht and Shiraz have higher individual resilience than women entrepreneurs in Estahban. The variables of entrepreneurial spirit, entrepreneurial motivation, creativity, and the number of family members have a significant correlation with women entrepreneurs' resilience. Based on the results of the Stepwise regression, entrepreneurial spirit, entrepreneurial motivation, creativity, and the number of family members can predict the changes in women's resilience. Improving individual characteristics is necessary to improve rural women's entrepreneurial resilience. Therefore, it is suggested that training should be considered to strengthen the motivation, creativity, and entrepreneurial spirit of rural women. Strengthening the skills of rural women in decision-making, stress management, concentration, emotional control, and independent thinking will also improve their resilience.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Resilience
  • Entrepreneurship
  • Individual
  • Rural Women
  • Fars
پاپ­زن، ع. خالدی، خ. و سلیمانی، ع. (1390). ارزشیابی آموزش­های فنی و حرفه­ای زنان روستایی در زمینة صنایع دستی، دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت. فصلنامة علمی-پژوهشی جامعه­شناسی زنان، 2(3)، 38-21.
جمینی، د. جمشیدی، ع. کماسی، ح. و هوشنگی، ع. (1395). تحلیل موانع توسعه کارآفزینی زنان در نواحی روستایی مورد: روستاهای شهرستان چرداول. فصلنامه اقتصاد فضا و توسعه روستایی، 5 (4)، 63-45.
رضائی مقدم، ک. و معصومی، الف. (1397). کارآفرینی روستایی پایدار: پاسخی به پیامدهای توسعه بی‌حد و مرز کارآفرینی در نواحی روستایی. نشریه کارآفرینی در کشاورزی، 5 (2)، 104-83.
شرکت مادر تخصصی صندوق حمایت از توسعه فعالیت‌های کشاورزی، (1396).
طبیب زاده، م. و لشگرآرا، فرهاد. (1392). شناسایی الزامات توسعه مهارت­های کارآفرینی زنان روستایی استان قم. پژوهش­های ترویج و آموزش کشاورزی، 6 (4)، 72-61.
علیخانی دادوکلایی، م. (1393). چالش­های پیش رو زنان درکارآفرینی­کشاورزی. نشریه کارآفرینی در کشاورزی، 1 (4)، 32-19.
فلاح حقیقی، ن. (1394). میکروکارآفرینی و توانمندسازی زنان روستایی: چالش­های پیش رو. نشریه کارآفرینی در کشاورزی، 1، 145-125.
قادرمرزی،ح. جمشیدی، ع. جمیتی، د. و نظری­سرمازه، ح. (1394). شناسایی موانع توسعۀ کارآفرینی زنان روستایی (مطالعۀموردی: دهستان شلیل- شهرستان اردل). فصلنامة برنامه­ریزی منطقه­ای، 5 (17)، 118 -103.
قنبری، ن. بوزرجمهری، خ. و صادقلو، ط. (1396). موانع و چالش‌های زنان روستایی در ایجاد کسب‌ وکارهای کوچک: مطالعه موردی: دهستان پایین رخ شهرستان تربت حیدریه. همایش ملی بررسی راهکارهای مدیریت توسعه کارآفرینی روستایی در ایران، بازیابی شده از:  https://www.civilica.com/Paper-MSREDI01-MSREDI01_037.html . 
میرغفوری، ح. صیادی تورانلو، ح. و طاهری دمنه، م. (1388). تبیین و تحلیل موانع مؤثر بر کارآفرینی زنان (مطالعه موردی: استان یزد). پژوهش نامه مدیریت تحول، 1 (2)، 64-47.
ورمزیاری، ح. و ایمانی، ب. (1396). تحلیل تاب آوری کسب‌وکارهای روستایی در شهرستان ملکان. توسعه کاآفرینی، 10 (1)، 200-181.
 
Adger, W. N. (2000). Social and ecological resilience: are they related? Progress in human geography, 24(3), 347-364. Baron, R. A., Franklin, R. J., & Hmieleski, K. M. (2016). Why entrepreneurs often experience low, not high, levels of stress: The joint effects of selection and psychological capital. Journal of management, 42(3), 742-768.
Ayala, J. C., & Manzano, G. (2014). The resilience of the entrepreneur. Influence on the success of the business. A jongitudinal analysis. Journal of Economic Psychology, 42, 126-135.
Bernard, M. J., & Barbosa, S. D. (2016). Resilience and entrepreneurship: A dynamic and biographical approach to the entrepreneurial act. Management, 19 (89), 121.
Buang, N. A. (2012). Entrepreneurs’ resilience measurement. Edited by Thierry Burger-Helmchen, 317- 336.
Bullough, A., & Renko, M. (2013). Entrepreneurial resilience during challenging times. Business Horizons, 56 (3), 343.
Bulmash, B. (2016). Entrepreneurial resilience: Locus of control and well-being of entrepreneurs Journal of Entrepreneurship & Organization Management, 5, 171-177.
Cardon, M. S., & Patel, P. C. (2015). Is stress worth it? Stress‐related health and wealth trade‐offs for entrepreneurs. Applied Psychology, 64(2), 379-420.
Chen, X. P., Yao, X., & Kotha, S. (2009). Entrepreneur passion and preparedness in business plan presentations: a persuasion analysis of venture capitalists' funding decisions. Academy of Management journal, 52(1), 199-214.
Connor, K. M., & Davidson, J. R. T. (2003). Development of a new resilience scale: The Connor-Davidson resilience scale (CD-RISC). Depression and Anxiety, 18 (2), 76–82.
Fatoki, O. (2018). The impact of entrepreneurial resilience on the success of small and medium enterprises in South Africa. Sustainability, 10 (7), 2527.
Hedner, T., Abouzeedan, A., & Klofsten, M. (2011). Entrepreneurial resilience. Annals of Innovation & Entrepreneurship, 2 (1), 7986.
Hegney, D. G., Buikstra, E., Baker, P., Rogers-Clark, C., Pearce, S., Ross, H., King, C., & Watson-Luke, A. (2007). Individual resilience in rural people: A queensland study, Australia. Rural and Remote Health, 7 (4), 1-13.
Kirmayer, L. J., Dandeneau, S., Marshal, E., Phillips, M. K. & Williamson, K. J. (2011). Rethinking resilience from indigenous perspectives. The condition Journal of Psychiatry, 56 (2), 84-91.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and psychological measurement, 30(3), 607-610.
Lee, Jean. (1996). The   motivation of women entrepreneurs in Singapore.  Women in Management Review, 11, 18-29.
Magis, K. (2010). Community resilience: An indicator of social sustainability. Society and Natural Resources, 23 (5), 401-416.
Manzano-García, G., & Calvo, J. C. A. (2013). Psychometric properties of Connor-Davidson Resilience Scale in a Spanish sample of entrepreneurs. Psicothema, 25 (2), 245-251.
Morisse, M., & Ingram, C. A. (2016). Mixed blessing: Resilience in the entrepreneurial social-technical system of bitcoin.  Journal of Information Systems and Technology Management, 13 (1), 3–26.
Roggio, P. (2011). Resilience & Small Business. Thesis, Edith Cowan University, 2- 54.
Windle, G., Bennert, K. M., & Noyes, J. (2011). A methodological review of resilience measurement scales. Health and Quality of Life Outcomes, 9 (8). 1-18.