یافته‌های حاصل از انجام مصاحبه نیز می‌تواند در قالب یک مقاله منتشر گردد. در چنین مقالاتی با استفاده از شواهد مصاحبه با یک یا چند نفر، دیدگاه‌های متنوع یا یکسان در مورد یک موضوع ارائه می‌شود. مهمترین وجه تمایز این نوع مقاله با دیگر مقالات این است که به جای آثار علمی یا کتاب‌های مربوط به موضوع، افراد به عنوان منابع تحقیق پررنگ هستند هر چند که منعی بر تکمیل صحبت‌ها با استفاده از منابع آکادمیک وجود دارد. این مقالات به خوانندگان این امکان را می‌دهند که دانش ضمنی و اطلاعات با کیفیتی در مورد موضوعات مهم از کارشناسان واجد شرایط دریافت کنند.
مقالات مصاحبه از دستورالعمل‌های سبک مقاله و قالب‌بندی معینی پیروی نمی‌کنند. معمولا سه نوع قالب مقاله مصاحبه‌های به شکل زیر وجود دارد:
مصاحبه روایتی: در این نوع مصاحبه، نویسنده مقاله در زمان نگارش مقاله خود، به بیان داستانی از موضوع مورد تحقیق اقدام می‌کند. این داستان می‌تواند به صورت اول شخص و با نقل‌قول‌های مستقیم از مصاحبه‌شوندگان و یا در قالب جملات سوم شخص ارائه شود. این نوع مقالات معمولا در مواردی مانند تجربه‌نگاری به شدت مورد علاقه پژوهشگران هستند.
مصاحبه شخصی: مقاله حاصل از این نوع مصاحبه معمولا در قالب اول شخص و یا دوم شخص و به صورت نقل‌قول‌های مستقیم و محاوره‌ای نوشته می‌شود.
پرسش و پاسخ: اگر با یک نفر مصاحبه کنید، «پرسش و پاسخ» مرسوم‌ترین روش نگارش اثر مربوطه است. این ساده‌ترین قالب مورد استفاده در مجلات آنلاین، گزارش‌های خبری و سایر رسانه‌ها است.